Rozdział 39

Odłożyłam laptopa i spojrzałam na Nialla i Lenę, coś zakuło mnie w brzuchu, aż zwinęłam się z przerażającego bólu. Pomyślałam że ten dzień albo po prostu będzie zwariowany albo skończy się źle. Zazwyczaj mój brzuch daje znać o fatalnym dniu więc muszę się dziś pilnować.

Patrzyłam na nich i zastanawiało mnie do której oni wczoraj siedzieli że śpią jak zabici. Pomyślałam że pójdę zmienić opatrunki żeby oni nie widzieli mnie bez nich bo to pewnie w cale nie jest fajny widok. Zdjęłam bandaże i szczerze chciałam je jak najszybciej założyć  z powrotem. !!! Miałam całą spuchniętą i siną twarz….eh straszny widoczek. Posmarowałam twarz maściami i zaczęłam zakładać nowe opatrunki. Wzięłam szybki prysznic, na szczęście już na reszcie ran nie musze nosić opatrunków.

Gdy wyszłam moja kochana dwójka jeszcze spała. :P Wybrałam sobie ciuchy i ubrałam się …w TO !

Była już dość późna pora i zastanawiałam się jak ich obudzić. Hmmm…..już wiem.

Usiadłam po turecku między łóżkiem Leny a łóżkiem Nialla, i zaczęłam po cichutku śpiewać „I’m yours” Uwielbiam tą piosenkę! :D Na początku cichutko i coraz głośniej i głośniej aż doszłam do końcówki refrenu „(…)I’m Yours !!” Tak wyciągnęłam, tak się wydarłam że Niall aż się poderwał. Hahahaha W czasie zwrotki raz podrapał się po głowie, a Lena to już w ogóle zero reakcji. A jak się wydarłam to tylko odkręciła się na drugi bok. Ona to ma spust do spania :P

Niall z ledwością ale otworzył oczy, spojrzał na mnie malutkimi oczami :

-Co..co ty robisz?

-Budzę was!

-Oj skarbie, która jest godzina?

-Późna misiek, późna!

-Oj to chodź do mnie – powiedział i wyciągną do mnie rękę

Spojrzałam na niego z pod oka i powiedziałam :

-Nie!

-Nie?! –powiedział zdziwiony

-Nie.

-Jak to ? Dlaczego ? Co zrobiłem ?

-Po prostu nie. – powiedziałam , wstałam i poszłam w kierunku sofki . Nagle ktoś gwałtownie odwrócił mnie do tyłu, oczywiście był to Niall

-Co ty robisz? –zapytałam zaskoczona

-Nie? –zapytał

-A nie, już powiedziałam . ---usiadłam na sofie i patrzyłam na jego dziwną minę hahaha

-No Klara!

-No co ?

-No dlaczego nie chcesz się do mnie przytulić, ani buziaczka no tak po prostu nic na dzień dobry ?!! Nic?

-No po prostu nic. – patrzył na mnie z meeega wielkim zdziwieniem

-Obraziłaś się?

-Nieee, dlaczego ?

-Nie no nic, to bardzo normalne że mnie olewasz !

-Ja cię w żadnym wypadku nie olewam.

-No cholera jasna !

-Spokojnie o co ci chodzi ?

-O nic. – powiedział zły i odwrócił się i rzucił się  na łóżko

Chciało mi się strasznie, strasznie śmiać ale jakoś powstrzymywałam śmiech. Leżał na łóżku i wymamrotał cicho :

-Przyjdziesz?

Nic nie odpowiedziałam, zakrywałam tylko twarz od śmiechu.

-To nieee….-powiedział, usiadł wciąż patrząc w pościel. Schowałam twarz w ręce bo czułam że zaraz wybuchnę śmiechem. Haha :D Wyglądał on tak śmiesznie….

Trzymałam twarz schowaną w rękach i nagle poczułam jakby coś chodziło mi z tyłu po włosach. Przerażona złapałam się za włosy(nie odwracając twarzy) i jednocześnie złapałam „robaczka” :P Był to robaczek o imieniu Niall ! Gdy odwróciłam twarz w jego kierunku od razu mnie pocałował ! Nawet nie zdążyłam zobaczyć jego miny.

-Musiałem sobie sam wziąć. – spojrzałam na niego i wybuchłam śmiechem . On wstał i w przeciągu 5 sekund już trzymał mnie na rękach, nawet nie zdążyłam się zorientować a już zostałam rzucona na łóżko jak worek kartofli. Hahahaha nienawidzę czegoś takiego.

-Ał co ty robisz ??

-Rzuciłem cię na łóżko. –powiedział obojętnie

-No to to akurat poczułam i zauważyłam.

On tylko się uśmiechną i położył się obok mnie.

-Kocham cię ! –powiedział i odwrócił się bokiem do mnie

-Ja też cię kocham , ale…

-Co ale  no co ale ? Olałaś mnie jak nie wiem. – powiedział i zrobił smutną minę

-Skarbie przecież ja żartowałam. –powiedziałam i dałam mu buziaka w policzek

-Ty żartowałaś tak ?

-No tak misiek. – uśmiechnęłam się

-No to patrz. – powiedział i zaczął łaskotać po szyi, bo po brzuchu raczej nie mógł.

-Hahah Niall Hahah przestań !

-Ale ja tylko żartuje.

-HA HA HA ! Bardzo śmieszne !

-Śmieszne ! – przestał mnie łaskotać i dziwnie na mnie spojrzał

-Co jest? Coś nie tak? – jego mina, spojrzenie naprawdę mnie zdziwiły

-Nic. – powiedział dał mi buziaka i poszedł to szafy wybrać ubrania.

-Boże co wy robicie ? –powiedziała zaspana Lena

-Hahah nic ale za to ty już mogłabyś się wreszcie obudzić. –powiedziałam

-Gdzie  jest mój telefon ? –zapytała już rozbudzona

-Nie wiem spokojnie. Ja go dziś nie widziałam.

-Tu jest. –powiedział Niall i podał telefon Lenie, leżał na stoliku. Niall nadal miał dziwną minę. 

Lena szybko złapała telefon i po sekundzie posmutniała.

-Lena wszystko w porządku ?

-Tak, wszystko jest w jak najlepszym porządku. – powiedziała dziwnym tonem

O co im chodzi, najpierw zadowoleni, uśmiechnięci i nagle smutni jak po pogrzebie. Obydwoje robią dziwne miny, nie wiem o co chodzi. Niall poszedł ubierać się i szykować do łazienki a Lena wybierała ciuchy z torby. Uszykowała sobie TO !

Ja siedziałam zła na łóżku, zdenerwowali mnie strasznie. Zachowują się dziwnie i nawet nie raczą powiedzieć o co chodzi. Nic się nie odzywałam oni od czasu do czasu się do siebie uśmiechnęli, coś zagadali przy szykowaniu. Ale ja im nie zawracałam głowy. Podstawiali sobie nogi, straszyli się w łazience, Lena po całym policzku maznęła się tuszem do rzęs jak ją Niall przestraszył. 

Po pewnym czasie…..dostałam sms’a. Gdy tylko przeczytałam usłyszałam pytanie z ust Leny :

-Kto to ?

-Moja mama a co ?

-Nic nic.

No cholera znowu : nic nic !! Chyba zaraz wybuchnę. Popisałam trochę z mamą ona wypytała co u mnie a ja co u niej. Haha

Gdy odłożyłam telefon na półkę Niall położył się na łóżku.

-Czemu jesteś smutna ?

-Nie jestem.

-Jesteś!

-Nie jestem !!

-Ale ja wiem że jesteś !!!

-A dlaczego ty się tak dziwnie zachowałeś? Zdzieliłeś mnie spojrzeniem i poszedłeś.

-Wydawało ci się,

-A no widzisz. Tak samo wydaje ci się że jestem zła.

-A wy co pokłócić się chcecie? Pogadajcie sobie a nie obydwoje jakieś tajemnice. Jak coś leży na sercu to trzeba powiedzieć a nie dusić w sobie. –powiedziała Lena która akurat się wyszykowała.

-No więc czemu ty jak wzięłaś  telefon do ręki to od razu posmutniałaś ?

-Bo Harry obiecał że się odezwie, i tego nie zrobił.

-Miał  wczoraj sporo jakiś spraw do załatwiania.

-Skąd wiesz? Pisałaś z nim ?

-No a co ? Do ciebie nic się nie odezwał ?

-A fajnie. Nie nic nie napisał. –zrobiła swoją zła/smutną minę

-Idź ty głupku, jak do ciebie nie miał czasu napisać to do mnie by pisał.

-No nie wiem, jesteście dobrymi znajomymi.

-Oj Lena Lena. Chodź tu ty zazdrośnico. Zdjęcia widziałam w internecie.

Przytuliłam ją mocno do siebie.

-Miał dużo pracy….

-Ale 2 minuty mógł znaleźć na napisanie do mnie – przerwała mi

-Lena nie możesz stawiać go w takich sytuacjach, nie możesz być na niego zła bo od południa nie napisał.

-Klara on nawet nie odpisał jak zapytałam co będzie robił, a zapytałam od razu po tym jak napisał że musi coś załatwiać.

-Nie wiem, jak napisze to go zapytasz, ale nie możesz być zła. Być może naprawdę miał dużo spraw.

-Dobra  nie ważne. Wyjaśnijcie sobie bo nie mam zamiaru was później godzić.

-Ale my nie mam co sobie wyjaśniać przecież. Nic się przecież nie stało!! –powiedział Niall

-Powiedz jej czemu tak się zachowałeś, czemu coś cie tak zasmuciło !! –powiedziała Lena

-Nic. –powiedział

-Niall ile ty cholera masz lat ? Pięć ?! Nikt tu głupi nie jest, mów. –powiedziała Lena

Ja się nic nie odzywałam .

-Dobra po prostu przy dołował mnie fakt że nie jestem już w 1D.

-Ale ja ci mówiłam żebyś wracał do Londynu !! To nie ty musisz być uparty i postawić na swoje głupocie ! –wybuchłam złością – Powiedz może że to moja wina !

-Nie skarbie, broń boże to nie twoja wina.

-Dajcie mi spokój. –powiedziałam i wyszłam z pokoju

-Klara!! –krzyknęli razem

-Idź za nią ! –powiedziała Lena – A ja zaraz zadzwonię po busa i wracamy do domu, bo to się zaraz wszystko źle skończyć.

-No okey . –pobiegł.

Wyszłam i poszłam na dwór na ławeczkę. Czułam ze to ja jestem winna, ale ja mówiłam żeby wracał ni prosiłam go żeby został mimo wszystko. A teraz może będzie miał do mnie pretensje, prosiłam żeby wracał. :C 

-Klara ! –krzyknął podbiegając do mnie

-Co, przyszedłeś powiedzieć że zniszczyłam ci życie !?

-Nie mów tak. Jesteś największym szczęściem w moim życiu jakie kiedykolwiek miałem. Jesteś najważniejsza i w tym zamieszaniu nie ma twojej winy ani grama. Źle się wypowiedziałem. Przepraszam. – powiedział, usiadł obok mnie i złapał mnie za rękę

-To ja przepraszam, Niall wróć do Londynu.

-Koniec tego tematu idziemy się zbierać bo zaraz wracamy do twojego domku. Chodź. –dał mi buziaka, złapał ze rękę i poszliśmy do hotelu

Jak weszliśmy do pokoju Lena stała uśmiechnięta, a nasze torby były do końca spakowane i wszystko było gotowe do wyjścia.

-Wow ! Czy ty dobrze się czujesz? –zapytał zaskoczony Niall

-Hahaha na złość najlepiej działa na mnie sprzątanie hahha

-Naprawdę ?

-Oj tak jak jest zła to posprząta cały dom w 30 min. Hahha –powiedziałam

-Zaraz przyjedzie bus .

-Okey to co mamy już wychodzić ? –zapytał Niall

-Tak bo jeszcze trzeba klucze oddać itd.

-No to idziemy .

Wzięliśmy torby i powoli schodziliśmy na dół. W poczekalni siedziało kilka fanek bo jak zobaczyły Nialla to zaczęły piszczeć jak oszalałe. Nall poszedł zrobić sobie z nimi zdjęcia, dać autografy a my poszłyśmy oddać pokój.

-Wszystko już dobrze? –zapytała Lena

-Tak chyba tak .

-Tak czy chyba tak ?

-Oj Lena. A Harry napisał?

-Nie nie napisał !

-To pewnie jeszcze śpi.

-E tam skończmy ten temat.

Oddaliśmy kluczki, odmeldowałyśmy się . Zabrałyśmy Nialla fankom i poszliśmy do busa który po nas przyjechał. W busie zasnęłam chyba po pierwszych 10 minutach, tak jak zawsze zresztą. Hahha

Oczami Leny :

-Ona tak zawsze ? –zapytał Niall

-Hahaha tak zawsze.

-O matko haha ! Napisał Harry ?

-Nie, ale nie gadajmy o tym.

-Okey, sorki! Ale nie przejmuj się. Sam dobrze wiem ze nie raz menager daje ostry wycisk, pewnie miał  mnóstwo spraw.

-E tam.

-Chodź przytul się! –powiedział i mocno mnie przytulił.

-Dziękuję!

-Nie ma sprawy, zawsze do usług. Haha

-Okey.

Niall także po godzinie jazdy też zasną on i Klara spali ze słuchawkami w uszach i w pewnym momencie zaczęła u nich lecieć taka sama piosenka – Ed'a Give me love ! <3 Kocham ją !

Więc i ja sobie posłuchałam haha bo mieli tak głośno że wszystko było słychać. Ja nie mogłam zasnąć ciągle czekałam na wiadomość od Harrego . Niestety nic.

Czekałam i czekałam i nawet się nie zorientowałam kiedy dojechaliśmy już do domu.

-Wysiadamy ! –krzyknął kierowca

-Już ? –zapytałam zdziwiona

-No a ile by pani chciała jechać i tak już mam dość. Haha

-No jakoś tak szybko mi zleciało.

-No to niech się pani cieszy. O a oni śpią?

-Zapytał gdy zobaczył Klarę i Nialla .

-No. Ej śpiochy wstawać.!! –krzyknęłam i szturchałam ich w ramiona

-Jeszcze 5 minut! –powiedziała Klara

-Nie ma żadnych 5 minut hahah nie jesteś w domu

-Matko już na miejscu ? –zapytał zaspany Niall

-Tak obudź swoją śpiącą królewnę !

-O hahaha wiem.

Nachylił się nad Klarą i pocałował ją.

-No już wstaje! –powiedziała uśmiechnięta

-Hahahha zaczęliśmy się wszyscy śmiać, a Klara miała wielką szopę.

-Dobra dobra już koniec , nie śmiać się! –powiedziała i próbowała położyć swoje włosy !

Zabraliśmy torby i poszliśmy do domu. A tam zobaczyliśmy….. 

Kochani przepraszam że musieliście tyle czasu czekać na rozdział ! :C 

Cały tydzień miałam zawalony sprawdzianami, co z resztą już pisałam. A wczoraj jak już zabrałam się za pisanie i miałam wczoraj wstawić to tak źle się zaczęłam czuć : / Że nie mogłam sie w ogóle skupić na pisaniu, dziś też od samego rana wymiotuje. : / Chyba jakiś wirus mnie złapał.....

Dziękuję za wszystkie komentarze i za wybór zdjęcia ! <3 

Nie zamartwiajcie się ten blog zostaje, wiem że wy się przywiązałyście a ja uwierzcie chyba jeszcze bardziej. Wasze komentarze są cudowne !! :* 

Mam nadzieję że rozdział się spodobał i jak myślicie co oni tam zobaczyli !? : ] 

KOCHAM WAS <3 <3 <3 xxxxx