Rozdział 11 ; ]

Bóg nie bez powodu zesłał Nialla na drogę Nessy

Niall rozsiadł się na łóżku i spojrzał na mnie dziwnym spojrzeniem.

-Coś nie tak? –zapytałam

-Nie ok

-Okay więc idę się ubrać

-Nie, nie, nie poczekaj. Najpierw zjesz.

-Ale muszę zrobić zakupy, żeby mieć co jeść <śmiech>

-Ale ja przywiozłem ci jedzenie, w sensie takie gotowe..<śmiech> chodź bo głodny jestem.

Usiadłam obok nie go i dostałam  białe pudełeczko w ręce

-Hamburger na śniadanie? –zapytałam gdy zobaczyłam zawartość

-Noo, jedz nie marudź. Haha

-Okay.

Zaczęliśmy jeść, więc zapadła krępująca cisza, Niall ją przerwał:

-Nie chcę na ciskać ale ja na serio już nie wytrzymuję.

-Co się dziej?-zapytałam odkładając hamburgera i wytarłam buzię

-No podjęłaś już decyzję no wiesz?

-Tak wiem. I tak podjęłam.

-No iiii?! –Niall zrobił wielkie oczy aż śmiać mi się chciało

-No iiii taaak.!! –krzyknęłam a Niall szeroko się uśmiechną i rzucił się na mnie jak opętany  . Zaczął mnie łaskotać, przytulać Booże .

-Dziękuję, dziękuję, dziękuję!!! –zaczął w kółko powtarzać

-To ja dziękuję, ty za co masz mi dziękować?

-Za to że się zgodziłaś ko…koniec tego dobrego, trzeba zjeść i zacząć się pakować.- od słowa „koniec” powiedział dziwnym   tonem

-Ok.

-Mam w aucie kilka pudeł w które będziesz mogła się zapakować.

-Ale tu są moje tylko ciuchy, reszta już tu była. Zapakuję się z powrotem w moje torby.

-A no to super.

Zjedliśmy, ja się ubrałam, wyszykowałam i zaczęliśmy pakowanie.

Rzucaliśmy się ubraniami i ciastami które przyniósł Niall, było bardzo, bardzo zabawnie. :D

Nagle Niall dziwnie się zaczął zachowywać, był taki cichy i nie obecny. Gdy już skończyliśmy Naill usiadł na kanapie a ja podeszłam do niego

-Co się stało? –zapytałam patrząc na niego z pod oka

-Nic.

-Ta, ja ci mówię prawdę…

-Usiądź. –powiedział i poklepał się po kolanach, usiadłam więc na kolanach Nialla i się podejrzliwie na niego spojrzałam

Wziął moją rękę i położył na swojej klatce piersiowej po lewej stronie.

-Niall na pewno wszystko w porządku??

-Czujesz ?

-Nooo bije ci serce, to normalne…nie wiesz o tym <śmiech>

-Nie o to chodzi że bije…tylko jak bije? – dziwnie na niego spojrzałam i jeszcze raz przyłożyłam rękę do jego serca….

-No dość szybko ci bije te serce, na serio bardzo szybko.

-No właśnie...a wiesz dlaczego?

-Nie wiem oświeć mnie

-Bo nie mogę się doczekać aż to zrobię…- zacisnęłam brwi  i spojrzałam na niego z pod oka

-O co ci chodzi?

-O to.

Trwało to kilka sekund nawet nie zorientowałam kiedy to się stało….poczułam tort, ciasto nie wiem co to było….a po chwili dziki śmiech Nialla!

Otworzyłam szeroko oczy z przerażenia i zrobiłam wielkie oczy

-Niiiiiiaaaaallllll ! –krzyknęłam na cały głos

A on tylko się śmiał, zsunął się na podłogę i płakał ze śmiechu … :D Mi nie było do śmiechu to okropne uczucie….

-Idę się umyć, głupku.

-Nie, nie, nie poczekaj! Chcę z tobą zdjęcie

-No chyba nie, oszalałeś?

-No plisss !

-No  dobraa!

Niall zrobił jedno zdjęcie

-Dobra idę się umyć

-Nie jeszcze z buziaczkiem.

-Boooże hahahaha

Gdy Niall zabrał usta z mojego ciastowego policzka :

-Mmmm pyszny ten torcik.

-Bardzo śmieszne ! Jesteś taki sprytny jak lis. Ja myślę Że coś poważnego powiesz, a obrywam ciastem

-Przepraszam- zrobił oczy kota i pocałował mnie w nos- Chodź pomogę ci się umyć .

-Okii. Chodź!

-Fuuuuuu ! Jakie to okropne uczucie. –krzyknął gdy mokrymi rękami chciał zebrać trochę ciasta z mojej twarzy

-Hahahahaha np to pomyśl jak ja się czuje hahaha

-Fuuuu, nie chciał bym tak dostać.

-Uwierz że ja też nie chciałam haha

-Oj tam.

Zaczęliśmy powoli i wielkimi oporami zbierać cisto ze mnie :D

-Przeszkadzasz mi! –nagle powiedział Niall

-No przepraszam że chce to zmyć!

-Siadaj na wannie ja to sam ci umyję, bo się kręcisz jak jakiś robaczek.

-Aha, ok. Więcej dziwnego uczucia dla ciebie hahha

-Hahahha bo cię nie umyję!

Gdy zbieraliśmy porozrzucane ciastka zadzwonił do Nialla telefon.

Rozmowa :<tylko słowa Nialla :) >

-Hallo !

-Już?-

-No dobra to zaraz ok?

-Dobra to na razie!

-No spoko!

Nie słyszałam kto ten ktoś mówił , więc nie wiem o co chodzi. : (

-Dobra jedziemy, bo Lena czeka z obiadem !

-Juuuż?

-U nas jest wcześnie  obiad, bo ja szybko jestem głodny
-Hahah spoko! No to jedziemy?!

-No, weź te pudełko a ja resztę wezmę!

-Na pewno?

-Tak, oczywiście. Nie jestem taki mięczak, uradzę to hahah

-Nie wątpię. – zaczęłam się śmiać i poszłam zanieść pudełko do auta

Gdy jechaliśmy śpiewaliśmy piosenki z radiem, ludzie którzy przechodzili obok, dziwnie się patrzyli. Mieliśmy odsunięte szyby , muzykę na fula i krzyczeliśmy  na pół miasta hahahah. Nawet nie myślałam jak to może wyglądać.

Zauważyłam że od kąd poznałam Nialla, Lenę i resztę chłopaków to bardzo się zmieniłam, ale to bardzo! Stałam się bardziej wyluzowana. Cieszy mnie to : )

Pod domem, wzięłam dwa pudełka i ruszyłam do domu. Zawiał tak silny wiatr że wszystkie włosy poleciały mi do przodu na twarz!

-Aaaa !

-Hahah poczekaj. –powiedział Niall  i delikatnie dotykając mojej twarzy odgarnął mi włosy

Uśmiechnęłam się i powiedziałam

-Dziękuję bardzo.

-Nie ma za co. Wiesz co?

-Co?

-Masz bardzo gładka cerę po tej maseczce z ciasta < złapał torby i zaczął się śmiać

-Jutro obudzisz się z jakąś niespodzianką …

-Nie strasz, bo nie zasnę! Pójdę spać do salonu.

-to i tak to zrobię.

-Okay zaczynam się ciebie bać!

-Hhahhaha

-No na serio hahaha

-Poczekaj ja otworzę drzwi, proooooszę! Krzyknął Niall i się uśmiechną

-Oh dziękuję..-odwróciłam wzrok do mieszkania iiii………….

 Przepraszam że taki krotki ale musiałam tu skończyć :) haha :d

Jak myślicie co będzie dalej, co, kogo lub no nie wiem...co może ona zobaczyć? Co może się wydarzyć? Nie koniecznie musi to być już w domu... Jakieś propozycję ? ":)

Love xxx