Rozdział 28

 Nessa zamknęła oczy na dłuższą chwilę i gdy je otworzyła szczerze ledwo powstrzymywałem śmiech. Pomimo że nie byłem trzeźwy to ona mnie rozwalała swoim zachowaniem haha.

-No powiedz o co ci chodzi. Widzę że coś cię gryzie. – chwileczkę odczekałem- no powiesz  mi wre…

Przerwała mi słodkim buziakiem. Spojrzałem na nią z wielkim zaskoczeniem wypisanym na twarzy. Ona kompletnie zakręcona spojrzała na mnie, położyła rękę na moim policzku i

-Kocham cię. – powiedziała i położyła głowę na mnie

A ja myślałem że to sen albo jakieś halucynacje po alkoholu :D przetarłem oczy, zamknąłem, otworzyłem , ona wciąż tu leżała. Ale ten pocałunek…

Delikatnie podniosłem jej głowę, położyłem się a ona wtedy podniosła głowę i spojrzała na mnie z oczami pełnymi łez.

-Co się stało? –zapytałem już kompletnie zdezorientowany… co jest?- pomyślałem

A ona standardowo nic nie powiedziała. Jedyne co mogłem w tej chili zrobić ta ją pocałować…i tak też zrobiłem. A ona od razu się uśmiechnęła i się do mnie przytuliła.

-Kocham cię Nessa. –powiedziałem głaszcząc ją po głowie

-ja ciebie też. –powiedziała , podniosła głowę i dała mi buziaka. I zasnęła. A ja przez dłuższą chwilę nie mogłem zasnąć…byłem taki szczęśliwy :))) ale w końcu mnie zmuliło i zasnąłem.

Następnego dnia rano :

Otworzyłam oczy…tak na serio to z ledwością je otworzyłam, ale to taki szczegół. Bolała mnie głowa jak chyba jeszcze nigdy. Rozejrzałam się po pokoju…oo matko! Co aj tu robię? Czemu nie śpię u siebie? Kogo to pokój? Tyle pytań miałam na raz w głowie...nawet nie wiedziałam na które najpierw znaleźć odpowiedź. !

Zaczęłam spokojnie odtwarzać cały dzień w myślach. I mój wczorajszy dzień kończy się na położeniu się u mnie w pokoju spać. Jak ja się tu znalazłam??

Nagle drzwi się uchyliły…po cichu do pokoju zajrzał Niall a ja w szybkim tempie, odruchowo, bardzo spontanicznie odwróciłam się na drugi bok, a on wyszeptał :

-Jeszcze moja kochana  śpi.

Po cichu zamkną drzwi a ja położyła się na wznak i wyszeptała  :

-O kur*a czy ja mu coś powiedziałam?

Jak to możliwe że ja nic nie pamiętam? To jakieś chore? Aż nie realne !!

Dobra postanowiłam że po jego gadce wywnioskuje czy wygadałam wczoraj to co miałąm mu do powiedzenia….ale w bardziej normalny sposób. A nie w taki „pijacki” . wstałam z łóżka i mega zabolał mnie łeb. Po woli na wielkim stresie zeszłam na dół. Jak można coś robić a później tego nie pamiętać ? --- ciągle męczyło mnie te pytanie.

Zeszłam i ujrzałam Nialla z kefirkiem na kanapie . aż bałam się do niego podejść…stałam tak z tyłu dość długą chwilkę : < w pewnym momencie nawet chciałam się wycofać, ale Niall się odwrócił.

- o jej przestraszyłeś mnie. – powiedziałam na biegu a serce łomotało jak szalone

-hej kochanie. Wyspałaś się?

-yyy…yyyy…no wiesz boli mnie trochę głowa. – mówiłam nie pewnie, jąkałam się i pociły mi się ręce ze stresu

-chodź siadaj. Czy będziesz tak stać?

-a no tak. –usiadłam na kanapie i zastanawiałam się jak mam się zachować ?! Boże przywróć mi tamten moment do pamięci … :C

-przynieść ci kefir?

- może wodę, jak możesz?

-dla ciebie zawsze. –podniósł się , dał mi buziaka w policzek i poszedł do kuchni po wodę … matko ale się głupio czuję. Nawet nie umiem go przytulić bo nie pamiętam żebym  kiedykolwiek  mówiła mu po raz pierwszy że go kocham .

-o dziękuję .

-proszę, a co ty taka jakaś dziwna jesteś?

-hmmm….zgadnij! strasznie nawala mnie głowa.

-nie to nie o to chodzi. Coś innego cię gryzie.

-czy ty zawsze musisz myć taki…no…brakuje mi słowa, ale na serio nic mi nie jest.

-okay. kocham cię. – smoknął mnie w czoło i chciał gdzieś iść

-stój!

Niall z powrotem usiadł i spojrzał mi prosto w oczy, wyschło mi w ustach…napiłam się wody.

Oczami Harrego :

Ten czas oczekiwanie bardzo mi się dłużył. Nie wiedziałem co ze sobą zrobić. Ciągle chodziłem po pokoju w ta i z powrotem. Nie wiem o co jej chodzi? Przecież ja nic nie zrobiłem. Skąd mogłem wiedzieć że ten facet posunie się tak daleko? Nawet nie przeszło mi coś takiego przez myśl. A ona wszystko zwaliła na mnie. Rozumiem że przeżywa szok. Nie wiem jak się zachować i przyznaję się do tego , ale ona takim zachowaniem nie ułatwia mi sytuacji. Menager już wszystko załatwia, ale ona sobie teraz gdzieś poszła i niech trafi na niego to….aż boję się o tym myśleć. Boże co mam robić. Czułem się jak w jakimś programie gdzie wrabiają ludzi w dziwnych i trudnych sytuacjach.

-gdzie ta kamera? –zapytałem sam siebie pod nosem

Usiadłem na łóżku i prawie płakałem, na serio rozwalało mnie to od środka.

Nagle otworzyły się drzwi. :

-Lena! –wrzasnąłem i poderwałem się jak poparzony

-Ha…harry.

-co ? –zapytałem zaniepokojony jej tonem

-przepraszam. Cholera wszystko zrzuciłam na ciebie. A przecież to nie twoja wina. Strasznie mi głupio że tak na ciebie naskoczyłam i że poszłam

-wychodziłem z siebie!

-przepraszam!

-nie przepraszaj już, ale zrozum ja na serio przecież nic nie zrobiłem. Lencia kocham cie i chcę dla ciebie jak najlepiej a że dziś rano musiałem wyjść bo…fuck! Ale ja mam długi język.

-okay. więc nie brak snu zmusił cię do wyjścia??

-no…no…no nie, ale

-Harry! Jak możesz mnie tak okłamywać?- już chciała znowu wyjść

-stój!!! –krzyknąłem na całe gardło

-co ?

-znowu wychodzisz, znowu mnie nie słuchasz i znowu masz mnie w dupie. Później znowu będziesz przepraszać? Może wysłuchaj to nie będziesz musiała!!

Ewidentnie zrobiło się jej głupio. Ale taka była prawda. Nawet nie chciała wysłuchać co mam jej do powiedzenia.

-Czy to chodź raz! Tylko raz! Możesz mnie wysłuchać?

-nie krzycz. Tak mogę.

-no to siadaj! I słuchaj.

Delikatnie przerażona usiadła na fotelu…specjalnie tak „krzyczałem” haha:D

-Słuchaj ubierzesz się elegancko i bez rządnych pytań pójdziesz tam gdzie cię zaprowadzę. Jasne?

-Ale wciąż nie wiem po co rano gdzieś poszedłeś?

-dowiesz się! Nic na siłę! Okay ?

-okay. –spuściła głośno powietrze i zaczęła wybierać ciuchy

-tylko ładnie się ubierz.

-błagam cię! Czy ja ubieram się źle?? Może mam wprowadzić jakieś zmiany w mojej garderobie ?

-nie unoś się mała, bo ci żyłka pęknie.

-uuuhhhh…jaki ty irytujący jesteś!

-czasem muszę!

-Daj mi spokój. – przewracała oczami na prawo i lewo, była nieźle zła ale chyba zapomniała o ty…o tym facecie! Wole żeby była zła na mnie za mnie, a nie zła na mnie za jakiegoś pedofila!

-Już, jestem gotowa. Chyba że nie wyglądam dość dobrze aby pokazywać się u boku Harrego Stylesa!

-hmmm…wydaje mi się że nie zostanie szarpnięty autorytet Stylesa jeśli pokażesz się przy nim w takim ubiorze.

-ja cię kiedyś uduszę!

-uuu nie polecam! Styles jest dość…

-spadaj! Idziemy czy nie? –przerwała mi krzykiem, ale ona chyba tez chciała być na siłę wredna haha :D

Oczami Leny :

Szliśmy i szliśmy… Boże gdzie on mnie prowadzi? Już mnie nogi bolały w tych szpilkach.

-Harry gdzie idziemy?

-daleko .

-kur*a Harry nogi mi odpadają!

-spokojnie. To je zdejmij.

-nie bo autorytet Stylesa zostanie naderwany.

Nic już nie odpowiedziałem chciało mi się śmiać. Hahaha jeśli ona bierze to do siebie no to…no to śmiesznie hahaha :D

 Widzicie jak Wasze komentarze dużo dają? W tak szybkim tempie chyba jeszcze nigdy nie napisałam następnego rozdziału haha :D 

Jest mi bardzo, bardzo, bardzo miło i czuje się wspaniale bo Waszych pięknych słowach. Cieszę się że podoba się Wam to jak pisze i "śpiewam" haha :D 

Napisałam coś dla Was na tt <3 <3 @NicoleeeeeSmile 

Kocham Was, buziaki ! <3 <3 

Pytanka do następnego : 

~Czy Harry zabiera Lenę w jakieś ważne, moze romantyczne miejsce ? Czy raczej okaże się to zwykły spacer na plaże, a elegancki strój i ta cała "gadka" była dla zmyłki? : ) 

~Czy Nessa powie Niallowi prawdę;  że nie pamięta tego ważnego momentu ? I jeśli tak to jaka będzie jego  reakcja? 

Na te i inne pytania znajdziecie odpowiedzi w następnym rozdziale... ; ] 

<3 <3