Rozdział 47

Przyszedł mi do głowy głupi plan, ale może zadziała ! Doktor musiał porozmawiać z Niki a ona spała jak zabita. Na początku nie miałam pojęcia co mogło by ją w jakiś sposób rozbudzić, ale potem pomyślałam o Niallu. No ale jago tu nie ma, ale są jego perfumy, które Niki uwielbia i często sobie nimi piżamę psiuka żeby czuć jego obecność. Hahaha ona ma naprawdę nie po kolei w głowie. A więc postanowiłam psiknąć jej nimi nad nosem.

-Co pani robi? –krzyknął zdziwiony lekarz

-Spokojnie, ja tylko chce coś wypróbować!

-O Boże ! –powiedział i wzdechną

Gdy psiknęłam perfumami, Niki od razu pomału otwierała oczy.

-Niall. –powiedziała powoli ale nie wierząc w to

-Nie Niki Nialla nie ma, ale musisz wstać. Doktor musi z tobą porozmawiać

-No dobrze. Proszę mi dać chwilkę pójdę do łazienki. –powiedziałam i wstałam strasznie bolała mnie głowa jak bym była na kacu, strasznie kręciło mi się w głowie

-Łoooop !! –krzyknął doktor i złapał mnie bo straciłam równowagę, Natka parsknęła delikatnym śmiechem

-Może daruje sobie pani tą łazienkę!?-powiedział doktor

-Nie spokojnie, ja musze iść i trochę , no musze iść.

-Może iść z toba? –zapytała Natka

-Natkaaa!! Ja nie mam 5 lat że sobie nie poradzę w łazience, nie przesadzaj!! –wybuchłam na nią krzykiem, później tego żałowałam bo w sumie ona się tylko martwiła

-Ok!

Weszłam do łazienki ale wciąż wszystko mi wirowało, gdy przejrzałam się w lusterku aż się przestraszyłam!! Byłam cała blada i miałam strasznie sine oczy! Co mi się stało ?! Umyłam twarz i trochę zrobiło mi się lepiej. Usłyszałam  że Natka dostała sms’a, zastanawiałam się która jest godzina.

Wyszłam Natka siedziała z telefonem a doktor chodził w kółko.

-Która jest godzina? –zapytałam

-Po 23! Harry właśnie napisał mi dobranoc. –powiedziała Natka zmierzając mnie zimnym wzrokiem, zanim zobaczyła że wyszłam była uśmiechnięta

-A to już bardzo późno co pan tu robi?

-Muszę z pania porozmawiać! Twoja koleżanka zadzwoniła po mnie.

-Aha. – spojrzałam na Natke nie była już zainteresowana, pisała sms’a i uśmiechała się do telefonu, ja wciąż czułam się jakbym ze 2 lata spała, taka wyrwana z jakiejś dziwnej bajki, nic nie pamiętam od momentu kiedy zasnęłam chyba wcale się nie budziłam

-A więc proszę mi powiedzieć co się pani śniło?

-Nic. –powiedziałam niepewnie

-Na pewno?

-No tak

-Ale mi opowiadałaś jakieś bzdury! –powiedziała Natka

-Nic nie pamiętam, przepraszam

-Nie no nie ma za co. –powiedział doktor  

-Boże co się ze mna dzieje?! –powiedziałam łapiąc się za głowe

-Nie wiem, ale na pewno nic dobrego. –powiedziała Natka z dużo złością jakby miała za cos do mnie pretensje

-Nie radzę sobie z tym rozumiesz?! To mnie przerasta, ja nie jestem w stanie tak żyć

-Ale to co masz zamiar zrobić

-A co ja mogę zrobić coo?!

-Po pierwsze to ogarnij się musisz żyć dalej.

-Nie no zaje***cie, moje dziecko umrze a ty mi powiesz żyj dalej bo ono tak naprawdę się nie urodziło więc wiesz olej to!

-Nie to miałam na myśli! Zawsze musisz wszystko źle interpretować!

-Natka ja kocham te dziecko od pierwszego ułamka sekundy kiedy usłyszałam że ono jest pod moim sercem i nie mogę sobie wyobrazić że jego za 9 miesięcy nie będzie przy mnie. Jesteś w ciąży nie czujesz miłości do swojego dziecka?

-Oczywiście że czuje i nie mogę się doczekać kiedy się urodzi.

-No to wyobraź sobie że moje się może nie urodzi żywe, ze nigdy nie usłyszę jego pierwszego płaczu po porodzie. Będzie cisza, głucha cisza bo jego serce nie będzie bić

-Dziewczyny to nie ma sensu, proszę uspokójcie się. Niki nie płacz tak nie można. Ja przepraszam ale napisała do mnie żona że muszę wracać bo  mam chore dziecko i jestem potrzebny. Proszę jutro do mnie przyjść, zrobimy badania i w ogóle wszystko sprawdzimy. Być może położymy pania na pare dni więc proszę się nastawić na to.

-Tak oczywiście proszę jechać, pan tez ma swoje życie. Jutro będę jak najwcześniej dam radę. Dziękuję że pan przyjechał na interwencje. –powiedziałam przez łzy

-Proszę już nie płakać, bo dzidziuś jeszcze bardziej się stresuje niż pani.

-Dobrze, już koniec z płaczem. Do widzenia i dobranoc. Proszę ucałować swoje dziecko ode mnie. To dziewczynka czy chłopiec?

-Dziewczynka! Dziękuję. Dobranoc wam. –powiedział i wyszedł

Spojrzałam na Natkę która siedziała wściekła na krześle. Wzięłam mój telefon, miałam 20 nie odebranych połączeń od Nialla i 15 sms’ów tez od niego. Przez przypadek zobaczyłam że dzwonił do mnie tata iż że połączenie trwało 10 min

-Rozmawiałaś z  moim tatą?

-Tak

-I tylko tyle mi powiesz?

-A co byś chciała wiedzieć?

-No kurde Natka o co ci chodzi? Chce wiedzieć o czym rozmawiałaś 10 minut z moim tatą?!

- O niczym ciekawym! –powiedziała i wyszła

-Fajnie! –krzyknęłam gdy była już za drzwiami, postanowiłam to olać i przeczytać sms’y od Nialla i mimo późnej godziny odpisać mu. Potrzebuje żeby  napisał mi coś miłego, może jeszcze nie śpi.

Napisałam : „Hej misiek :* Skarbie przepraszam, ale zasnęłam i trochę sobie pospałam. Natka nie chciała mnie budzić i sama nie chciała nic ruszać w moim tel. Jak nie śpisz to odpisz coś, a jak cię obudziłam to przepraszam! Kocham Cię Niall <3 „

Niestety Niall nic nie odpisywał już przez 10 min siedziałam na łóżku i zalewałam się łzami. Pewnie śpi, ale ja tak cholernie potrzebowałam żeby przynajmniej napisał Kocham Cię ! Tęsknię za nim, a tu wszyscy się ode mnie odwracają, może to ja jestem nie fair. Ale ja nie umiem być szczęśliwa w takiej sytuacji. Natka nie rozumie tego uczucia, ona się może tylko cieszyć dzieckiem, ja dodatkowo czuje strach, ból i wiele innych nie przyjemnych uczuć. 

W końcu chwyciłam telefon i poszłam na dół. Chciałam pogadać z Natką. Zeszłam powoli ze schodów, ale tam niebyło Natki!!! Wszędzie było pusto i było tylko słychać jak za oknami wiał straszny wiatr.

-No pięknie! –powiedziałam pod nosem

Wyjrzałam za okno, u Natki paliły się światła i przez ułamek sekundy widziałam jej cień. Nie miałam zamiaru biec do niej, poszła no to ok. Ja też wypnę się do niej w razie problemu! Nagle dostałam sms’a, był od Nialla! Aż podskoczyłam ze szczęścia!!

„Kotek czy ty chcesz żebym ja zawału dostał! Wychodziłem z siebie! Na drugi raz niech Natka odbiera! Soory że musiałaś troszkę poczekać na odpowiedź ale się myłem :D  Kocham, kocham, kocham WAS z tak mocno że chyba nikt nikogo tak nie kocha jak ja was! <3 <3 <3 <3 „

„Dziękuje że odpisałeś!! Cieszę się bardzo, bardzo! <3 „

„A co tam u was ciekawego? Nie jestem w pokoju z Harrym więc nic nie wiem. L Jak się czujesz wszystko ok? „

„Tak czuję się dobrze! Natki nie ma ze mną poszła do siebie do domu. Czemu nie jesteś z Harrym w pokoju?”

„Oooo czemu poszła od ciebie? Przyjemniej jej siedzieć samej w wielkim domu? :P Nie jestem z Harrym ponieważ nas rozdzielili! Niby za dużo rozrabialiśmy, ale to nie prawda. Tylko pare rzeczy się stłukło cos tam gdzie nie gdzie się przewróciło ale to nic poważnego ! hahaha „

„Hahaha ! Boże jak ja tęsknię za tymi waszymi wygłupami!! Wracajcie skarbie! :*( „

„Proszę nie pisz tak do mnie bo mi się serce kraje, i naj chętniej wsiadłbym w samolot i przyleciał do ciebie, ale nie mogę misia nie mogę !!! L  „

„Wiem że nie możesz! Już nie będę, przepraszam! „

„Ty ostatnio za dużo przepraszasz! Może lepiej idź spać bo jest późno?! „

„No jak trzeba to pójdę :) „

„No to trzeba, trzeba! Dobranoc kolorowych snów KOCHAM WAS MISIA !! <3 <3 <3 Śpij dobrze! „

„Dobranoc kolorowych snów, Kocham Cię !!! <3 <3 Tęsknię! „

Niall już nic nie pisał, a ja podeszłam do okna i wyglądałam na dom Natki. We wszystkich oknach było kompletnie ciemno !! Natka już pewnie sobie smacznie śpi, a ja raczej szybo nie usnę. Zrobiłam sobie herbatę, usiadłam na parapecie i wpatrywałam się w krople deszczu na szybie, i co chwile zerkałam na okna Natki. W pewnym momencie…………… 

Hej miśki :* Jak mija Wam sobota ? A i będziecie oglądać tc ? :)