Rozdział 25

Wracamy do późnego popołudnia w parku…….

-Dobra Niall mów co cię dręczy !

-Ale Klara ja po prostu boje się ci to powiedzieć !

-Ha ha ha no nie przesadzaj! Mów

-Ale jak mi coś obiecasz?

-Ciągle tylko ale ale ale !! Tak obiecuję i mów już bo nie mogę patrzeć jak się czymś ewidentnie zamartwiasz.

-Klara więc obiecaj że bez względu na to co usłyszysz to mi wybaczysz i nie będziesz na mnie zła. Ja po prostu myślę że dostanę w twarz i taki będzie koniec.

-Nie haha nie dostaniesz w twarz obiecuję!

-A więc męczy mnie ta cała historia związana z sytuacją która miała miejsce w tej nieszczęsnej kawiarni.

-Ale to już było wyjaśnione, ja nie wiem o co poszło i tak jest okey. Nie chce wiedzieć w jakie głupoty uwierzyłeś Amy.

-Czyli wiesz że to chodziło o Amy i że to ona coś zagmatwała ?

-Tak tyle wiem, ale szczerze nie chce wiedzieć więcej bo boję się że nie będę w stanie dotrzymać obietnicy i nie skończy się to happy endem !

-Ha ha ok.

-Już dobrze? Wróci z powrotem dawny Niall?

-Tak już wrócił, gdy stary zobaczył twój uśmiech. –No nie, pomyślałam : jesteśmy przyjaciółmi więc nie strzelaj mi tu z takimi tekstami (Ja go nie rozumiem, chce się przyjaźnić a daje Klarze nadzieję na coś innego. Chyba ma pusto w głowie !! )

-Okey, no to dobrze! Wiesz co ?

-Co ? –zapytał z dziwnym uśmiechem

-Musimy się pośpieszyć jeśli chcemy ich złapać.

-Ale wiesz co nie chce mi się do nich iść, a tobie ?

-Dlaczego ? Znaczy no nie wiem czy mi się chce. Masz jakiś inny pomysł ?

-Poczekaj zaraz ci powiem. –powiedział, zmrużył oczy tak jakby bardzo intensywnie myślał

Pogrążyłam się w rozmyślaniu… :D Zastanawiałam się nad tym wszystkim i kompletnie nie wiedziałam co mam myśleć, robić itd. Moje rozmyślania przerwał mi głośny okrzyk Nialla :

-Wiem!!

-Matko jedyna co wiesz? Przestraszyłam się !

-Jaka ty bojąca się ostatnio zrobiłaś! Haha wiem gdzie pójdziemy !

-Gdzie?

-A to niespodzianka, chodź! –powiedział i pociągną mnie za rękę do przodu

-Niall wolniej!

Szliśmy ciągle prosto przed siebie. Zastanawiałam się czy on w ogóle wie dokąd idzie ! Przecież jest tu pierwszy raz!

-Niall wiesz gdzie idziesz?

-No tak wiem gdzie chcę dojść! –powiedział ze śmiesznym uśmiechem

-Aha no to rozumiem i to raczej oczywiste ale wiesz jak tam dojść ?

-Oj jakoś sobie poradzimy.

Szliśmy bardzo długo, już bardzo ale to bardzo bolały mnie nogi. Miałam ochotę usiąść na chodniku i już dalej nie iść!

-Co tak ciągle zwalniasz? –zapytał Niall

-Bo mnie nogi bolą. –powiedziałam i spojrzałam na niego z pod oka

-Hmmm…..wskakuj na barana

-Oszalałeś?!

-Niby dlaczego ?

-Chcesz mieć chory, krzywy kręgosłup ?

-No tak od ciebie to od razu do szpitala! –spojrzał na mnie z uśmiechem

-Wskakujesz czy nie ?

-nie bo ja na prawdę jestem ciężka .

-Ja pierdziele co za kobieta. –powiedział sobie pod nosem ale dość głośno

Ale to co zrobił po tych słowach wstrząsnęło mną do końca!

Najpierw odwrócił się , myślałam że będzie szedł dalej. Więc i ja ruszyłam do przodu, a on w pewnym momencie gwałtownie się odwrócił i zarzucił mnie sobie na bark jak worek ziemniaków ! :D

-Aaaaa Niaaaaall  !

-Nie krzycz! Mówiłem że jesteś lekka i że no i nie będzie tyle drogi szła ! – ludzie patrzyli na nas jak na jakiś idiotów (Wyobrażam sobie miny ludzi którzy akurat tamtędy przechodzili :]  )

-No okey, ale postaw mnie i normalnie usiądę ci na barana bo tak to mi cholernie nie wygodnie wisieć do dołu głową!

-No oki ale obiecujesz!?

-Tak wariacie!

Niall mnie puścił i spojrzał mi tak prosto w oczy że poczułam jak moje serce za chwilę eksploduję . Musiałam wyjść jakoś z tej sytuacji bo czułam że mam nie za ciekawą minę

-No widzisz jak mnie poczochrałeś? Aż sam się śmiejesz.

-No haha! –powiedział takim głosem ze ewidentnie nie o to mu chodziło, ale byłam poczochrana

-Już ci poprawiam twój fryz! – i zaczął rozgarniać mi włosy- No tak jest ładnie  . Wskakuj na barana! –powiedział i przykucną

-Jak ja mam się ciebie trzymać?

-Normalnie pod szyją, tylko mnie nie uduś ! – powiedział i odchylił swoją głowę do tyłu do mnie

-Patrz przed siebie bo zaraz na kogoś wpadniesz.

-No dobrze dobrze. Wiesz zbyt dobrym kierowcą to ja nie jestem. Tak w ogóle to ja nim w ogóle nie jestem.

-No tak hahaha ty nie masz prawa jazdy!

-Musimy skręcić w tą ciemną uliczkę bo tam dalej widzę już jakiś facetów z aparatami.

-No ok abyśmy się nie zgubili!

-Spokojna głowa!

Niall pewnym krokiem wszedł w jakąś ciemną uliczkę! Ja przyznam że się troszkę bałam.

-Niall ja się boję, nie podoba mi się tu. –powiedziałam przestraszonym głosem, wszędzie było ciemno. Była to chyba jakaś opuszczona, stara dzielnica

-Klara spokojnie jak chcesz to….-Niallowi przerwał jego dzwoniący w bluzie telefon

-O matko telefon mam chyba w bluzie u ciebie!

-Mogę się puścić?

-Tak trzymam cię spokojnie!

Oczami Nialla : Mimo że kazałem się jej normalnie puścić to ona i tak jedna ręką ściskała mnie za bluzkę. Chyba jeszcze się zejdzie zanim odzyskam u niej stu procentowe zaufanie.

Powoli wyjęłam telefon z kieszeni bluzy Nialla, wciąż trzymając się za bluzkę Nialla, nie chciałam spaść na tylek.  Na ekranie zobaczyłam wyświetlone imię…………….. 

Przepraszam kochane że tak późno ..... :* <3 

Wygrałam dziś z moimi kochanymi ludźmi z mojej klasy wygraliśmy konkurs na piosenkę świąteczna !! :)) Juuupii !! <3 <3 

Miałam dziś także Wigilię klasową na której się popłakałam bo to już nasza ostatnia wigilia ! :'( Jesteśmy razem od podstawówki...och kocham tych wariatów... ha ha

A co tam u Was ? xxxx