Rozdział 41

Zacząłem zabierać Lenie telefon, musiałem dobrze się starać żeby go jej wyrwać, twardo go trzymała.  I  nagle…….

-Niall !!! –krzyknęła Lena

-Boże Lena! Ja….

Oczami Klary :

Usłyszałam głośny krzyk Nialla i Leny, aż się obudziłam. A trudno mnie dobudzić. Po omacku wyszłam z pokoju i poszłam do salonu.

-Co wy robicie? Czemu nie śpicie?

-Klara!? –krzyknęli razem

-No jak widać. Tak to ja Klara! –powiedziałam zła

-My…-zaczął Niall

-Co wy?

-No próbowałem zabrać Lenie telefon żeby nie zamartwiała się Harrym….

-I musicie przy tym tak krzyczeć? No błagam was!

-Skarbie! – powiedział, podszedł do mnie i mnie przytulił

-No dobra dobra, ale co się stało ?

-Nie chcący pociągnąłem ją za włosy a ona upuściła telefon i się potłukł. –powiedział Niall z taką jakby nie winną miną hahah

-Boże jak dzieci, a nawet gorzej. Oj tak gorzej niż dzieci.

-Przepraszamy ! –powiedziała Lena

-Nie no spoko i tak  bym zaraz wstała bo muszę leki wziąć.

-O tej godzinie?

-Tak, o tej godzinie hahaha

-Jesteś pewna jest 24 ?!

-Oj Lena Lena! –powiedziałam i połknęłam dwa proszki

-Dobra ja idę się kapać, i idę spać. I tak już wystarczająco wrażeń na dziś. –powiedziała Lena, i poszła do łazienki 

Ja siedziałam na kanapie i piłam sok. Niall kręcił się przy oknie…Nagle podbiegł do mnie i usiadł na sofie

-Ej Klara, mogę cię o coś spytać ?

-No pewnie! Mów!

-Wiesz co się dzieje z Harrym ale szczerze ?!

-Misiek nie mam zielonego pojęcia, próbowałam do niego dzwonić ale nie odbiera. Nie wiem co się dzieje ale trzeba to wyjaśnić bo Lena się zamęczy.

-No miałem w planie jutro do niego zadzwonić..

-Jeśli  odbierze no to super, ale ode mnie nie odebrał.

-To może do chłopaków spróbuje

-Ale jeśli chce coś kryć to na bank im nie powiedział.

-Ale co on może ukrywać. ?

-Nie wiem misiek nie wiem. Wiem że chce mi się spać.

-Poczekaj jak Lena wyjdzie to i ja wezmę prysznic.

-Nie wiem czy wytrzymam. Jak zasnę to mnie tu zostaw już.

Oczami Nialla :

Dokończyła zdanie i głowa poleciała jej na bok…..no cóż zasnęła.

Zaniosłem ją do pokoju i przykryłem kołderką. Ja muszę poczekać na Lenę.

Siedziałem na kanapie i prawie zasypiałem, ale muszę z nią pogadać.

-Niall spisz? –zapytała Lena

-Co..co a nie, nie śpię.

-I co teraz, co to w ogóle miało znaczyć ?

-Lena ja…ja nie wiem…..ja naprawdę nie wiem.

-Upuściłam telefon w łazience żeby szybka się rozbiła, nie możemy nikomu o tym powiedzieć. Ja nie wiem jak to się stało, brakuje mi Harrego a ty okazałeś mi tyle współczucia, przyjaźni i tak jakby takiego ciepłego uczucia. – powiedziała i zaczęła płakać

-Lena ja przepraszam! Nawet nie umiem powiedzieć które to zaczęło i jak to się stało. Lubię cię i to bardzo jesteś fajną dziewczyną i cieszę się że mam taka przyjaciółkę, ale ty masz Harrego a ja Klarę.

-Zapomnijmy o tym okey!?

-W ogóle to nie miało miejsca! Ja nie wiem, czuję się z tym źle bo będę okłamywał Klarę!!

-Ale ten pocałunek nie miał żadnego znaczenia, nawet nie wiem jak do tego w ogole mogło dojść.

-Dobra to już koniec tematu. Ale proszę żeby nasze kontakty się nie zepsuły !! Ja zastanowię się czy nie powiem Klarze!

-Niall wszystko będzie tak jak był, ale nie mów Klarze. To będzie koniec waszej miłości i mojej i Klary przyjaźni i miłości z Harrym….no wszystko legnie w gruzach.

-Muszę się z tym przespać. Dobranoc.

-Dobranoc.

Obydwoje poszliśmy spać. Tak to prawda pocałowaliśmy się ale to było tak jakby cmoknięcie w policzek tyle że w usta. Nie wiem jak to się stało . Nie mogę tego ogarnąć.

Położyłem się obok Klary i mocno się do niej przytuliłem.

-Kocham cię! –powiedziałem

Zachowałem się jak idiota, ona na moją prośbę nie spotkała się z tym swoim znajomym a ja zrobiłem coś takiego!!

Zaraz zasnąłem. 

Oczami Leny :

Na początku nie mogłam zasnąć, nie mogłam pojąć tego co się stało. Boże co ja zrobiłam.

Następnego dnia:

Wstałam pierwsza zrobiłam śniadanie i czekałam aż Niall i Klara się obudzą.

Wybiła 12…do kuchni weszła Klara . A moja pierwsza myśl : „Jak mam się zachowywać?”

-Hej skarbie1 –powiedziała zadowolona i dala mi buziaka w policzek

-He..hej!

-Co ci?

-Nic….nie mogłam spać

-No widzę, pyszne kanapeczki….mmmmm…trzeba jeść zanim mój głodomór wstanie! Hahah- powiedziała i zaczęła się śmiać. Boże…

-Lena jedz bo jak przyjdzie Niall to …..

-Co jak przyjdzie Niall? –powiedział Niall wkraczający do kuchni

-O hej, no i za późno! Ja nawet jednej nie zjadłam

-Oooo kanapeczki, więc chciałaś sprzątnąć mi je z pod nosa!? Nie ładnie! –powiedział Niall i dał buziaka Klarze i usiadł do stołu

-Oj tam chciałam się przynajmniej wyrobić zjeść ze dwie. Gdzie tam wszystkie! Hahha

Niall zachowuje się jak gdyby nigdy nic, ale ja tak nie umiem, już na drugi dzień !! 

-Lena jedz bo na prawdę one zaraz znikną ! hahaha- powiedziała zadowolona Klara, jak ona się dowie….boże niszczymy nam wszystkim życie :C

-No bierz bo ja już się biorę za jedzenie.

Jedliśmy śniadanie.

Oczami Klary :

Lena jakoś dziwnie się zachowuje ale to pewnie przez Harrego i ten telefon wczoraj. Oj ten Niall to ma pomysły godne mistrza hahaha

 Proszę kochani taka niespodzianka...że rozdział jeszcze dziś hahah :P 

Ciekawe kto jeszcze o tej godzinie oprócz Michaliny siedzi na moim blogu hahah <3

Piszcie, zobaczymy kto pilnuje :D 

To Michalina wyprosiła ten rozdział <3 <3 <3 xxx

A nie powinnam wstawić ani jednego bo z Olą była umowa, że jak ja wstawie to i ona wstawi! Yhyyy.... nie wstawiła :C

Musisz miec dobry powód żebym nie strzeliła focha ! <3 

Ja idę spać...Dobranoc xxx Udanej niedzieli ! :D