Rozdział 9

Akceptacja, tolerancja i chęć pomocy innym…nie wszyscy mają te cechy i nie wszyscy potrafią od tak je zdobyć i pozwolić na…..no właśnie co wymyślił nowy kolega Nessy ?

-A więc jest taka pewna sprawa, poznałem taką jedną dziewczynę.

-WOW! –Krzyknął Zayn

-Ale to nie jest taka zwykła dziewczyna.

-A co ma ssuper moce? – powiedział rozbawiony Lou

-Niee, ma super problem! – powiedziałem zniesmaczony

-Aha i co zamierzasz? Czemu nam o tym mówisz?

-Bo chcę jej pomóc.

-No to pomóż, w czym problem?  - powiedział Zayn

-Jaki ona ma problem? –zapytał ze smutną miną Liam

-Nie mogę powiedzieć, obiecałem!

-Fajnie, więc nie rozumiem po co chcesz z nami o tym gadać. – powiedział delikatnie zbulwersowany Harry

-Bo muszę dostać waszą zgodę na to aby mogła tu zamieszkać.

-Coo? – krzyknęli razem

-Czy może tu zamieszkać?

-No to nieźle.. –dodał krótko i nie na temat Lou

-Kur**, może czy nie!?

-My jej nie znamy! I ty tez nie! – powiedział Harry, reszta siedziała cicho….

-Ale ja znam, jeden dzień…ale chcę jej pomóc!

-A czy my jesteśmy dom pomocy społecznej ? Niee!

-Ona nie wie kim jestem, ona myśli że jestem zwykłym chłopakiem który chce jej pomóc.

-To nic nie zmienia. Czy nie ma rodziny która mogła by jej pomóc? Tata, mama, rodzeństwo…ktokolwiek!?

-Mama, tata i jej chłopak nie żyją!!! Tata i chłopak zmarli nie dawno! Przyjechała tu z nim aby jej życie się zmieniło! Wciąż męczyły ją wspomnienia o mamie. Wujostwo zaproponowało jej pomoc, dali jej mieszkanie, pracę….wszystko szło dobrze, wszystko było okay….Ale jej chłopak zmarł! Ledwo dała radę i gdy tylko się otrząsnęła….zmarł jej tata! Kur**! Tą dziewczynę niszczy alkohol- przerwał bo chęć rozpłakania się ścisnęła jego gardło, nikt nic nie mówił, każdy z wielkim zaskoczeniem słuchał jak Niall z wielkim uczuciem, złością  i współczuciem to opowiada!—Jeśli jej nie pomożemy, nikt jej nie pomoże!

-A wujostwo?

-Wyjechali do Ameryki i nie mają pojęcia że ona tak upada..

-Bądźmy bez serca i wypnijmy na nią dupę! Ale jak zobaczę pięknego dnia klepsydrę z jej imieniem i nazwiskiem, obiecuję że obok zawiśnie moja!.........- dodał po chwili i poszedł w stronę swojego pokoju

-Niall!! –krzyknął Liam

-Co? –powiedział odwracając się

-Przywieź ją do domu. –powiedział ze łzami w oczach Zayn

-Pomożemy jej, może tu zamieszkać. –dodał Lou
-I to bez żadnego ale… -dodał Liam

Niall spojrzał na Harrego….

-Nie jestem dupkiem i nie mam serca z kamienia….trzeba jej pomóc!

-Dzieki, dziękuję wam! –powiedział zadowolony Niall i zaczął ocierać łzy- Na pewno ją polubicie!

-Ja z miłą chęcią ją poznam. –powiedziała Lena, stała za ścianą , uśmiechała się przez łzy którymi były wypełnione jej oczy

-Dziękuję !!! Dziękuję!!

-Uspokój się haha….ciekawe tylko czy ona będzie chciała?! – powiedziała Lena i usiadła na Harrego kolana, on ja pocałował w ramię i powiedział:

-No tak od razu do szczerze wątpię, w ogóle wątpię czy będzie chciała…

-Spokojnie coś wymyślę.

-Ale nie możesz jej pomagać gdy ona mieszka u siebie? Bez urazy ale porywasz się z motyka na słońce.

-Koniec tematu ona…znaczy….jak ona się nazywa?? –powiedział Lou

-Vanessa

-No a więc Vanessa jeśli będzie chciała zamieszka tu i tyle, nie podejmujmy decyzji za nią. Wydaje mi się że jeśli chce wyjść z tego bagna to będzie chciała tu zamieszkać. Bo jak będzie mieszkać sama a Niall odwiedzi ja raz na jakiś czas to, to jej nic nie da! Wciąż będzie sama!

-Dokładnie. –powiedziałem – Dobra ja idę do siebie.

-Misiek, chodź pojedziesz ze mną do tego sklepu! – powiedziała Lena z kocimi oczami do Harrego

-Po co ?

-No bo chcę sobie ta piżamkę kupić..

-Piżamkę, piżamkę……

-No prooooszę! ! – mówiła z oczkami kotka

-Yyyhhh…chodź.

-Aaa dziękuję ! – pocałowała go w policzek i pobiegła się ubierać

-Co za kobietaaa…..

Chłopaki zaczęli się śmiać i wrócili do grania

Po jakimś czasie:

-Zastanawia mnie to co chce zrobić Niall. – powiedział Lou

-Mam nadzieję że wie co robi. Raczej nie chce dla niej źle, będzie jej tu dobrze jak się już oswoi! –powiedział Liam

-Fuck ! Przegrałem – Krzyknął Zayn  a chłopaki zaczęli się śmiać

-Wychodzę! –krzyknął Niall  wychodząc ze swojego pokoju i udając się w stroną drzwi wyjściowych

-Ej, ej, ej ! Gdzie? –zawołał Liam

-Yyymmmm…..Do Nessy- powiedział niepewnie

-Zakochałeś się? –zapytał Lou z wielkim bananem na twarzy

-Głupi jesteś, muszę z nią o czymś pogadać. Bo coś mi się przypomniało! – powiedział i się zaczerwienił

-Hahahaha Niall się zabujał…nie wierzę!!

-Ale wy jesteście…wrrrr…..- wyszedł

A chłopaki buchnęli śmiechem!

Oczami Nessy :

Na sprzątałam się jak głupia a potem padłam jak pies pluto! Położyłam się na kanapie i w głowie huczało mi od różnych myśli. Ten Niall jest taki kochany, nie zna mnie widzi mnie pierwszy raz na oczy i chce mi pomóc. Męczyła mnie jeszcze jedna myśl….kojarzyłam go  skądś ale nie mogę sobie przypomnieć z kąd ! Może po prostu kiedyś na mieście się z nim mijałam, nie wiem…

Moje rozmyślanie i odpoczywanie przerwało mi pukanie do drzwi. Nie ukrywam że byłam zaskoczona i że nie miałam zielonego pojęcia kto to może być, nikt się do mnie nie odzywa od…uuuhuhuhu bardzo dawna! Powoli, bo szybko mnie miałam siły, podeszłam do drzwi!

-Niall?! – powiedziałam głośno kompletnie zaskoczona

-Tak, pamiętasz mnie jeszcze?

-Taa, nie minęło dużo czasu od naszego spotkania! Wejdź, zapraszam. – bez obaw mogłam go zaprosić, wiedziałam że moje mieszkanie lśni czystością, gorzej było z moim strojem : /

-Muszę, znaczy chciałem z tobą o czymś pogadać.

-A ok, ale dałbyś mi 5 minut ? Ja bym się tak szybko przebrała…

-Spoko. –powiedział i się uśmiechnął, a mi znowu buzia sama się uśmiechnęła na widok jego uśmiechu

Pobiegłam się szybko przebrać, niby zwyczajnie, normalnie. Ale przynajmniej czystko i w miarę ogarnięcie wyglądałam. Czarne szorty i biała koszulka . : > Uczesałam włosy w wysokiego koka ….

-Już! –krzyknęłam i podbiegłam do sofki, gdzie siedział Niall

-Szybko.

-Hahaha. O czym chciałeś pogadać?

-Tak naprawdę to mam dwie sprawy.

-Aha, oki, a więc mów.

-Czy to należało do ciebie? –zapytał i pokazał mi długopis od mojej mamy

- skąd  go masz?

-Czyli to twój?

-No, no, no tak. Dałam go…o fuck! To ty jesteś tym….tym jednym z pięciu chłopaków z lotniska! To z tobą ja rozmawiałam….o Boże.

-Coś nie tak? –zapytał zaskoczony, ale ja byłam bardziej zaskoczona i nie wiedziałam co myśleć

-Znaczy chyba nie, ale ty jesteś gwiazdą? Tak? Sorry ale nie znam cię z … no wiesz z „show biznesu” – powiedziała i przerzuciła oczami

Nie mogłem się powstrzymać to wyglądało tak śmiesznie.

-Co cię śmieszy? –zapytała

-Przepraszam, ale ty!

-A fajnie, po prostu nie ogarniam już tej dziwnej sytuacji.

-Okay, a więc tak. Jestem Niall Horan i jestem członkiem zespołu One Direction. Jeśli nas nie znasz trudno, nie obrażę się, jeszcze zdążysz hahaha

-O mój Boże. I Teraz to już w ogóle nie wiem czemu do mnie zagadałeś, jakąś „zapuszczoną” dziewczynę zaczepił wielki gwiazdor. Matko. – powiedziałam i poszłam napić się wody, bo czułam że kręci mi się w głowie

-Chcesz się czegoś napić? –zapytałam

-Tak.

-Może być sok pomarańczowy?

-No pewnie

-Okay, proszę.

-Dzięki.

-Aż boję się tej drugiej sprawy.

-Ale nie przeszkadza ci to?

-Co?

-No to że jestem piosenkarzem z 1D?

-Hhahah to chyba ja się powinnam martwić czy tobie nie przeszkadza że jestem taka prosta i w ogóle nie znana!?

-Nie, nie przeszkadza. Hhahaah

-No mi tym bardziej nie hahahaha

-Okay, a więc druga sprawa. Propozycja nie do odrzucenia!

-Mówisz?

-Nooo, chcę ci zaproponować abyś….zamieszkała u mnie, znaczy u nas u Nialla, Harrego, Zayna, Lou i Liama.

-Co? Ty chyba sobie jaja robisz?

-Dlaczego?

-Dlaczego? Dlatego że, no Boże…znamy się parę godzin a ty proponujesz mi abym zamieszkała u 5 chłopaków! Skąd taki pomysł?

-Dokładnie to z 5 chłopakami  i dwoma psami <śmiech> Bo chcę ci pomóc

-Cały czas to powtarzasz,

-Wiem, bo taki mam cel.

-Ale dlaczego wspólne mieszkanie?

-Bo tu jesteś sama, i nic nie ma sensu! U nas będzie ci wesoło itd. Na pewno raźniej , będziesz miała się do kogo odezwać, zawsze ktoś z tobą pogada, pośmieje się….a tu jesteś sama z meblami! Dziewczyna Harrego chce cię poznać! Ona jest fajna, ty jesteś fajna…dogadacie się <śmiech> .

-A kim ona jest?

-Człowiekiem tak jak my <śmiech>

-Z zawodu … głupku ! Co studiuje? <śmiech>

-Aaaa, no wiec jest na studiach na stylistkę, nie wiem jak to inaczej ująć!

-No właśnie nie pasuję tam.

-Co? Dlaczego?

-Bo wy jesteście z wyższych sfer!

-czemu się poniżasz? W śród ludzi nie ma podziału, każdy jest taki sam. Tyle że każdy inaczej startuje i inaczej ląduje! Tobie chcę dać szansę i podać ci rękę! Przecież zakończyłaś liceum z dobrymi wynikami. Jesteś nawet lepsza niż ja bo ja nie skończyłem szkół!  <śmiech>

-Ale ty masz zespół, więc na szkoły nie patrzą!

-Ale ty też możesz iść na studia, skończyć je i już….po problemie! Nie jesteś gorsza i nie wolno ci tak mówić!

-Tak, tak oki. Muszę się z tym przespać, nie podejmę teraz decyzji!

-Ok, a wiec żeby ci ja ułatwić to……….

Bardzo się cieszę ze tak szybko dużo przybywa wejść na bloga....Jak na razie czyta go 41 osób... :] 

Jak myślicie co się stanie dalej ? : P 

Kocham xxx

Mam do Was wielką prośbę!! Komentowało tu mnóstwo osób wspaniałych i wspierających osób <oczywiście nikogo nie wyróżniam, broń Boże, ale większość wiem że czyta bo komentuje <3) Ale  od momentu kiedy chciałam przestać pisać,kilka osób już nie komentuje....i nie wiem czy nie komentujecie bo nie macie czasu czy już tu nie wchodzicie bo myślicie że nie piszę! :< Jest to już 9 rozdział i pod żadnym z nich nie ma od tych osób ani jednego komentarza! :( Jeśli jesteście, czytacie...to napiszcie komentarz bo mnie to an prawdę męczy :C 
Bo jeśli nie wiecie że dalej piszę...no to jest mi baardzo przykroo :( Ale to tylko i wyłącznie moja wina... :/  

Buziaki :*